ಕರಳಕುಡಿ.

ನೀ ಎನ್ನ ಮರೆತರೂ.. ನೀ ಎನ್ನ ತೊರೆದರೂ
ನಾ ನಿನ್ನ ಬಿಡಲಾರೆ... ಮಗನೆ... ನೀನೆನ್ನ ಕೂಸು

ನಿನ್ನ ಹೊತ್ತು ಹೆತ್ತು ಬೆಳೆಸಿದ ತಪ್ಪಿಗೇನಾ ಈ ವೆದನೆ...
ಬಾಳಸಂಜೆಯಲಿ ಸಂಗಾತೀಯೂ ದೂರಾದ ಮೇಲೇ...

ನಿನ್ನ ಕಿಲಕಿಲ ನಗುವಲಿ ಮರೆತೆ ನಾ ಲೊಕವಾ..
ನಿನ್ನ ತೊದಲು ನುಡಿಯಲಿ ಮರೆತೆ ನಾ ಜಗವಾ

ಕತ್ತಲೆ ತುಂಬಿದ ನಮ್ಮ ಜೀವನದಲಿ ಬಂದೆ ನೀ
ಪುಟ್ಟ ಮಿನುಗು ದೀಪವಾಗಿ.. ಎಲ್ಲರ ಮನ ಬೆಳಗಿಸಿದೆ

ಬತ್ತಿಯ ಜ್ಯೊತಿ ಆರದಂತೆ ಕಾದರೂ ಮನದ ಜ್ಯೊತಿ ಆರಿತು
ಕತ್ತಲೆಯ ಮನೆಯಲಿ ನೂಕಿದೆ ನೀ ಕೊನೆಗೆನಾ..


ಮಗನೆ... ನೀ ಎನೇ ಅಂದರೂ ನೀ ಎನೇ ಮಾಡಿದರೂ...
ನೀ ಎನ್ನ ಕರಳಕುಡಿ..